Potrzeba powiększenia gmachu Muzeum Narodowego (przejętego po Muzeum Prowincjonalnym im. Cesarza Fryderyka III) pojawiła się już we wczesnych latach powojennych, ze względu na wielką liczbę eksponatów - chociaż pamiętać należy, że co lepsze dzieła i tak są zagrabione przez warszawskiego odpowiednika.
Jednak, jak to często bywa, budowa ruszyła dopiero w połowie lat 60.
Gmach budowano bardzo dokładnie i starannie, bo stworzenie tego prostego klocka zajęło ponad 30 lat, natomiast do użytku został oddany dopiero w 2001 roku.
English version:
There was a need to enlarge the space of National Museum, just after the WWII - it was because a huge number of showpieces - but we do have to remember that the most valuable ones are grabbed by Warsaw National Museum.
But, like it happens so often, the building has been started in late '60.
The building was built very carefully and with great precision, cause it took almost 30 years to finish it - the opening was in 2001.
Dobudówka do starej części Muzeum, reprezentuje prosty, wręcz ascetyczny gatunek późnego modernizmu. Zaprojektowali ją architekci: Tadeusz Nasfeter, Ryszard Trzaska i Jacek Janczewski.
Trudno się w tym budynku doszukać jakiegoś szczególnego uroku. Wydaje mi się, że gdyby elewację obłożono blachą falistą, to budynek byłby bliźniaczo podobny do TESCO przy ul.Serbskiej, a to nie świadczy o nim najlepiej :)
The annexe to the old part of Museum represents a simple, even ascetic style of late modernism. It was designed by 3 architects: Tadeusz Nasfeter, Ryszard Trzaska and Jacek Janczewski.
It's hard to find any special charm here. Maybe, if the front was made from corrugated iron, it would be similar to TESCO (Serbska St.) - and that is not the best way to build buildings like that :)
Po co komu ten metalowy słupek? Brzydkie i bez sensu, gratulacje dla poznańskich sztukmistrzów.
Do we really need the metal stake? Ugly and without any sense, congratulations for Poznań magicians :)
